کفپوش متریالی است از جنس پی وی سی (پلاستیک فشرده) برای پوشش کف مورد استفاده قرار می گیرد که این کفپوش های پلاستیکی از لحاظ طرح ها و رنگ همانند پارکت لمینیت می باشد.
پلی وینیل کلراید ( Polyvinyl Chloride ) محصولی شیمیایی است که به تدریج جای برخی مواد و مصالح را میگیرد. بیش از نیمی از پی وی سی تولید شده در ساختمان مصرف میشود. ویژگی کم نظیر این پلیمرمنجر به تولید محصولی مثل کفپوش که نرم و انعطاف پذیر بوده تا نوع سخت آن U-PVC که در ساخت درو پنجره استفاده میشود.
کفپوش‌های پلاستیکی که با اصطلاحاتی مانند پی.وی.سی یا وینیل خطاب می‌شوند نوعی پلیمر لاستیکی نرم هستند که به‌عنوان کفپوش مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کفپوش‌ها بیشتر از فضای داخلی خانه‌ها در باشگاه‌های ورزشی، مهدکودک و ادارات مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها ضدآب هستند و قابلیت شست‌وشو دارند. نرم و راحت به‌نظر می‌رسند و حس بصری یک فضای راحت و آرام را به بیننده منتقل می‌کنند. همچنین عایق خوبی به‌شمار می‌آیند. در تابستان‌ها خنک و در زمستان‌ها گرم هستند. این کفپوش‌ها بسیار ارزان‌تر از سایر کفپوش‌ها عرضه میشود. بزرگترین ایراد کفپوش‌های پلاستیکی این است که به سرعت زیبایی اولیه خود را از دست می‌دهند و کهنه می‌شوند. به مرور زمان فرو رفته به‌نظر می‌رسند و استحکام سطحی آن از بین می‌رود. خش بر می‌دارند و آتش‌زا هستند.
کفپوش های پی وی سی از لایه ایی از جنس pvc که در سطح زیر و روی آن بوسیله فیلم که در واقع رنگ و طرح کفپوش است پوشیده شده و لایه رویی آن براق و بی رنگ بوده و دارای برجستگی های بسیار ریزی لایه نهایی است .